De warachtighe fabulen der dieren

[p. 42]

[Man ende Leeu]

Zulck hem beromt.

Die in lijden comt.

Luce. 1 f 5.

DIe betrauwen op haer zeluen, oft op haer macht
D'heere sal die teenegare verlaten,
En die hem berommen van haer eyghen cracht:
Veroodtmoedicht, ten mach haer niet baten.

Sopho. 1.

GOd de Heere sal zyn verclouckijnghe handelen,
Op alle die vermetelick wandelen.

[p. 43]

Man ende Leeu.

ZOo een Man end' een Leeu hebben tsamen ghewandelt
Onder ander propoosten en materien zwaer,
Hebben van huer cracht, foortsen, en coraigen ghehandelt
De man bet dan den Leeu hieldt hem stercker claer
Voortgaende zyn commen aen eenen pijlaer
Waer zy zaghen eenen grooten Leeu in ghehauwen
Van een man ghedoodt, dies hy zey totten Leeu daer
O fier rebelle Leeu, wilt dat wel aenschauwen
Waer vp wildy v betrauwen?
Al mocht dien Leeu zijn gheweest van grooter cracht
De man heeft hem (spijt zyn muule en clauwen)
Gheheel onderdanich ghebrocht, onder zijn macht
So wel lacht de zulcke naer, als die vooren eens lacht.

¶ Dus ist (sprack den Man) wel openbaer blijckelick

Dat den Man edelder en sterckere dan den Leeu zy:
Den Leeu sprack, dat es niet autentijckelick
De werckman mocht maken zoo ghewilt hadhy:
Den Leeu ghijnck dies den man wreedzinnich by
Sprack, weert v sterckman, laets elck anderen touuen
Om weten, wie de sterckste wert, ick og ghy
Dat moegh wy met ons eeghin wercken hier prouuen
De Man bleef int bedrouuen,
Daer t'stick openbaer es, gheen ghetughen behouuen.

Sghelijcx verwaent hem sulc in sterchoogh vermeten

Van cloucke faiten, die by soude bestaen
De ghene die haest wert neder ghesmeten
T'sijnder schande verweten, dus verandert zaen,
Spinrocken voor Lanchen, moet ghelijcken waen:
In sijn wapen ontfaen.