De warachtighe fabulen der dieren

[p. 40]

[Vvildt Vercken ende Ezele]

Houdt voor gheen onrecht,

Datmen v meszeght.

Esai. 51.

EN wilt niet ontzien der menschen verwijt
End' huerlieder lasteren wilt vreesen niet:
Want ghelijck een cleet, salze (metter tijt)
Den woorm eten, en als wulle zonder respijt,
Zoo salze de motte verslinden ziet.

1. Tessa. 5. Luce. 6. Prouerb. 14.

Ghebenedijt die v vermalijden zwaer
Tot een yeghelick wilt oock lijdtzamich wesen
Die lijdtzaem es, duer veel voorzienichet claer:
Wert gheregiert certeynlick, maer
Die onlijdtzaem es, verheft zijn zotheyt mespresen.

[p. 41]

Vvildt Vercken ende Ezele.

EEn Esel plompbeestich was loerd ende hot
Quijlende besnot
Anders niet zoekende dan een ghestroyt warm cot
Leelick onbesneden, gheschickt tot aerbeyt
Es van een wildt Vercken soo schimpghecklick bespot
Met diueersch iniurien hem meer aenghezeyt
Een slaue was vul alle traeghledicheyt
Weerdich met slaeghen te lijdene pijne:
En t'wilt Vercken van hem zeluen houden grauiteyt
T'scheen hem en ghebrack niet, maer zey ten sijne,
Dat den Esel oock botmulich in schijne
Lanckoorich was, die niemandt conste beminnen
Den Ezel bleef lijdtzamich, met simpelen grijne
En verdrought al met ghetemperde zinnen
Die iniurien verdraeght, sal d'aenzegghere verwinnen.

Insghelijcx sullen wy ghewillich verdraeghen

Tot allen daeghen
Al word wy ghevloect, of gheweynscht veel plaeghen
End'ons aenghezeyt wort alderhande leedt
Zijnde blijdeghelaetich sonder versaeghen
Met weewijtich claghen:
Zoo salmen veriaeghen,
Alle oprijsende gramschap wreedt
Zachte andtwoorde, vercoelt gramschap heet.

¶ Ende die hem lijdtsamich beeleedt

Laet zegghen al dat den benijdere wille,
Gherust sal hem zeluen vinden ghereedt:
Als die upsprekers sullen sijn in gheschille.