De warachtighe fabulen der dieren

[p. 34]

[Smet met zijn Hondeken]

Zulck hem slapende stercken,

Als andere wercken.

Deutro. 3. b. 19.

INt zweet dijns aenschijns (naer d'woordt des Heeren)
Zuldy winnen v broot, tot alder tijt
Dat ghy wederom ter eerden zult keeren,
Daer ghy eerstmael af ghecomen zijt:

Matth. 24. Iohel. 2.

VVaect zoorghfuldelick al duere
Ende weest bereedt bouen al:
Want ghy en weet niet wat huere
V Heere commen sal
Int aerdtsche dal, Waect menschen al,
Den dach des duysternissen haest commen sal.

[p. 35]

Smet met zijn Hondeken.

MEt eenen Smet een cleen Hondeken wuende
T'welck hem niet veel voordeels inbrochte
Als zyn Meester smede, gooyde, en cluende,
Dat t'huus, zolder, ende t'hanebilt duende,
Hem slaepen ghewuende:
Gherust ghemackelick, hoe hy wrochte,
De noene zoo verbeydende, t'hondeken mochte
Als de Meester werck liet, gaen met hem eten:
Rasschelick hem volghende plaetse zochte
Zoot ghetijdelick plochte,
Om onder de Tafel t'zijne ghezeten
Dit ziende den Meester, heeft hem verweten
Dat altijts sliep, als hy wrochte vrouch spade
En als de tafel ghedeckt was, hem heeft haest ghequeten
Om t'hebben broodt beten,
Ende in zijn vermeten
Niet dede dan belet ende schaede
En slouch den Hondt wt met verdiender onghenaede.

Tsghelijcx vindtmen menschen diueersch van sinnen

Die ledicheyt beminnen
Niet willen winnen:
Maer zijn t'allen wercke gh'eel onachtsame
Ende soo traechledich sijn buten en binnen
En zijn tot proffijt te doene onbequame
Menschen buten redene, die (tsij hoe dat came)
Hem seluen nieuwers toe souden willen gheuen:
Dan tot droomen en slapen, die t'huerer blame,
Willen op ander lieden aerbeyt leuen.