De warachtighe fabulen der dieren

[p. 32]

[Puut ende Osse]

Ieghens meerder dan ghy

Niet gheliicken dy.

1. Cor. 4. Sapi. 4. Psal. 3.

DEen sal ieghens d'ander hem niet opgheblasen steken
Want D'heere God salse van een verschueren
Die hoochmoedich zijn in haerlieder spreken
En ieghens d'ouerheyt, hem verheffen oft wreken:
Den verwaenden vyandt moet schande ghebeuren.

[p. 33]

Puut ende Osse.

ZOo een Osse ontrent een gracht gaende cam
Daer een Puut in zwam
Die ouermerckende zoo groot zeer hooghe
Met houeerdicheyt, wiert dies opghezwollen gram
Zoo hoochmoedicheyt in nam:
Heeft haer ieghens den Osse ghestelt ten tooghe,
Een oude Puut heeft hier ghehadt de ooghe
Haer radende, niet t'zijne zoo opgheresen
Ophief haer lancx so meer, en wierp haer op t'drooghe
En zoo zulck verwaent pooghe:
Wilde ieghens den Osse straf blaesende wesen
Die hem zeluen verheft, wert vermindert mespresen.

¶ Anderwerf noch eens wast haer zoetelick ontraeden

Ghewaerschuwet voor schaeden
En toecommende quaeden
Datse zoo verwaendelick niet en zoude opzwellen
Maer lijdzamich wesen, d'ander Puden oock baeden
Dat zy haer niet en zou ieghens den Osse stellen
Ten baettte al niet, zy ghijnck haer weder quellen:
De opzwellen naren balgh hooghdicke openbaer
Haer waenende oprechten, voor haer medeghezellen
Es terstont met een versnellen
Int midden open gheborsten daer,
Al opgheblasen houeerdie, sal vallen zwaer.

Alsoo ooc wanneer de menschen van staete cleene

Hemlien de machtighe ghelijc willen maecken
En t'vermueghen niet hebben, alzulcke ghemeene
Bederuen hem zeluen, ende commen in weene
Schae, honder, en grief, moeten haer ghenaecken,
Maer manierlicheyt, es goet in alle zaecken.