Hicklin test
Begrip dat vooral in de Engelse gerechtsspraak bekend is als een criterium om te bepalen of een tekst op grond van obsceniteit (obscenitas) tot een veroordeling kan leiden of verboden kan worden (censuur). De maatstaf werd in 1868 geformuleerd door de Engelse rechter A. Cockburn in zijn vonnis over de gerechtszaak Regina v. Hicklin (vandaar de naam). De rechter oordeelde dat de mogelijke obsceniteit van een tekst afhing van ‘the tendency […] to deprave and corrupt those whose minds are open to such influences, and into whose hands a publication of this sort may fall’. Ondanks (of dank zij?) de relatieve vaagheid ervan, bleef deze test vele decennia lang van toepassing.
Auteursrechtelijk beschermd