Algemeen letterkundig lexicon

diiambe

Etym: Gr. di = twee; jambe.

Term uit de klassieke  prosodie waarmee een combinatie van twee jambische (jambe) versvoeten wordt aangeduid die als één metrische eenheid wordt beschouwd, de jambische dipodie. Een voorbeeld is te vinden bij Gezelle:

Hŏsān/nă zīngt,
’t ĭs pāl/mĕndāg
(G. Gezelle, Gedichten, z.j., p. 341)

De diiambe is één van de vormen van de dimeter.

Lit: A. Preminger, Princeton encyclopedia of poetry and poetics (1980⁸), p. 193.

digressio

dilettantisme