clown

Etym: Etymologie onzeker; mogelijk verwant met Lat. colonus (boer) en Ned. kloen, kluns.

Overkoepelende term voor artiesten die een komische act beoefenen in circus, toneel of pantomime. In het circus werd de clown meestal opgesplitst in enerzijds een kwetsbaar, vaak wit geschminkt personage met muzikale talenten (pierrot) en anderzijds een veeleer lompe en lachwekkende ‘August’. Zie ook commedia dell’arte en harlekijn.

Lit: J. Fabbri & P. Adrian (red.), Clowns & farceurs (1982) • R. Hornback, The English clown tradition from middle ages to Shakespeare (2009) • E. Simon, The art of clowning (2009).