Algemeen letterkundig lexicon

spreekkoor

Lyrisch onderdeel van een drama bestaande uit een tekst die veelal in versregels is geschreven. De tekst wordt voorgedragen (declamatie) door een groep, dikwijls onder leiding van een ‘dirigent’. De term ‘spreekkoor’ duidt soms ook deze groep aan. Een specifieke vorm is de rei-1 in de tragedie. In de 20^ste eeuw is het B. Brecht die spreekkoren in zijn theaterwerk opnam. In de Nederlandse letterkunde is het spreekkoor (soms tot twee personen beperkt) gebruikt in het lekenspel.

Lit: Th. Combrez, ' "van de tekst moet een veroveringskracht uitgaan op de massa": massaspel, spreekkoor en openluchttoneel tijdens het interbellum' in K. Rymenants e.a. (red.), Literatuur en crisis: de Vlaamse en Nederlandse letteren in de jaren dertig (2010), p. 205-218.

spraakkonstenaren

spreekwijze zie gezegde