Algemeen letterkundig lexicon

fabula/historia

Etym: Lat. fabula = vertelling; historia = geschiedenis.

Begrippenpaar waarmee in de middeleeuwse literatuur gewezen werd op het probleem van de fictionaliteit van verhalende teksten, met name op de spanning en het onderscheid tussen fictie en waarheid. In de renaissance gold ‘fabula’ (fabel, mythe) als de definitie en het criterium zelf van de poëzie of fictie, kortom van het literaire feit, al was de controverse rond het begrip erg groot. Zie ook favele.

Lit: T. Chevrolet, L’idée de fable: théorie de la fiction poétique à la Renaissance (2007).

fabula togata

fabula/suzjet