Algemeen letterkundig lexicon

proême

Etym: Fr. samenvoeging van prose + poème.

Porte-manteauwoord geïntroduceerd door de Franse schrijver Francis Ponge om er de traditionele oppositie tussen poëzie en proza (zie ook poëzie, proza) mee te overstijgen in zijn eigen werk (Proêmes, 1948), waarin gedichten in versvorm en commentaren in proza een eenheid vormen.

Omslag van Francis Ponge's Proêmes (1948). [bron: A.G.H. Bachrach e.a. (red.), Moderne Enyclopedie van de Wereldliteratuur, dl 7 (1983²), p. 288].

Lit: J.Ch. Gateau, Le parti pris des choses, suivi de Proêmes [...] (1997) • D. Sears, The prose poem and Ponge's proême (1999).

proefschrift zie dissertatie

proëmium