Algemeen letterkundig lexicon

dubbeltalent

Het in min of meer evenredige mate begiftigd zijn met twee artistieke talenten. Bij de meest voorkomende vorm van dubbeltalent is één en dezelfde persoon zowel op het literaire als op het plastische domein actief. Doorgaans vertoont het werk van een dergelijk polyvalent kunstenaar, dat over twee kunstvormen verspreid ligt, een zekere eenheid wat thematiek en probleemstelling betreft. Vaak wordt de vraag gesteld naar de gelijkwaardigheid van de in die twee kunstvormen gepleegde werken. Het is een feit dat de respectieve producten van één kunstenaar vaak een verschillende receptie krijgen. In de artistieke praktijk kan dubbelbegaafdheid verschillende vormen aannemen. Een auteur kan picturaal werk maken als illustratie bij zijn werk; een tekst en een grafische voorstelling kunnen als de twee onontwarbare elementen van één bimediaal kunstwerk geconcipieerd worden (vaak in kinderliteratuur); de kunstenaar kan ook zijn literaire en beeldende producties als volkomen los van elkaar functionerende gehelen beschouwen. Bekende dubbeltalenten zijn Michelangelo, D.G. Rossetti, Paul Klee, Wyndham Lewis, en bij ons Lucebert, Jan Wolkers, Hugo Claus, Louis Paul Boon en Ch. Mutsaers.

Lit: C. Will & P.J.A. Winkels, De dubbelbegaafdheid van Jacobus van Looy (1988) • Catalogus Dubbeltalent: tentoonstelling 1 april - 13 mei Antwerpen (1989) • Artists in Two Media, themanummer van Word and image (1990) • J. Elburg e.a. (red.), Lucebert dichter schilder (1991) • T. van Deel, ‘Er is alles in de wereld: over het dubbeltalent  van Lucebert’ in D. Cartens e.a. (red.), Lucebert, speciaal nummer van Bzzlletin 21 (1991-1992), 196-197, p. 44-51 • H. Mous, ‘Tien pasklare ideeën omtrent het verschijnsel dubbeltalent’ in Trotwaer: literair tijdskrift 31 (1999), p. 245-254.

dubbelroman

dubbelzinnigheid