Algemeen letterkundig lexicon

amfimacer

Etym: Gr. amfi = aan beide zijden, rondom; makros = lang.

Term uit de prosodie ter aanduiding van een antieke versvoet bestaande uit een daling geflankeerd door twee heffingen (), als bijv. in ‘ījsvĕrmāak’. De amfimacer (Lat. synoniem is 'creticus') komt in de Nederlandse poëzie officieel niet voor. Maar er zijn anapestische regels waarin men soms de anapest ( ) als een amfimacer ()  zou kunnen lezen. Dit is bijv. het geval bij de gecursiveerde passages in de volgende regels uit het gedicht ‘De zelfmoordenaar’:  

In het diepst van het woud
- ’t Was al herfst en erg koud -
Līep ĕen hēer in zijn eentje te dwalen 
Ōch, zĭjn ōog zag zoo dof!
(P. Paaltjens, Snikken en grimlachjes, ed. De Raaf, 1944, p. 47)

amfibrachys

amfitheater