Algemeen letterkundig lexicon

dienstboderoman

Term ter aanduiding van het soort romans dat verondersteld werd gelezen te worden door het lagere personeel en daarom als subgenre gezien wordt van wat met een moderner term triviaalliteratuur genoemd wordt. Tussen de beide wereldoorlogen verschenen veel van dat type verhalen, o.m. van C. van Marxveldt, J. Breevoort en A. Hulsmans.

Daarnaast wordt de term soms gebruikt voor romans waarin daadwerkelijk een dienstbode optreedt als hoofdpersoon, zoals in Margot Scharten-Antinks Sprotje (1906).

Lit: B. Robbins, The servant’s hand: English fiction from below (1993²).

diegesis-2

diepdruk