Algemeen letterkundig lexicon

retardering

Etym: Fr. retarder = vertragen < Lat. tardus = traag, laat.

Techniek om spanning te creëren in films, romans, enz. die bestaat in het achterhouden van verhoopte of verwachte informatie, of het uitstellen van een gewenste ontwikkeling (bijv. redding van de held). Dergelijke vertragingen van het verhaaltempo (verteltijd/vertelde tijd, vertraging, pauze) kunnen gebeuren door het inlassen van uitweidingen of beschrijvingen, of door op het cruciale moment over te schakelen naar een nevenplot. Anders gezegd: door het invoegen van allerlei digressies (digressio) wordt de progressie van het verhaal afgeremd, met suspense tot gevolg.

resumé zie samenvatting

reticentia zie aposiopese