Algemeen letterkundig lexicon

samengestelde structuur

Aanduiding voor een vertelstructuur van een tekst die gericht blijkt te zijn op meer dan één thema of verschillende ‘verhaaldraden’ (Drop) blijkt te bezitten die met elkaar verstrengeld in een tekst voorkomen. Ook bij verschil in belang van deze verhaaldraden (‘hoofd-‘ en ‘nevendraden’) blijft men van een samengestelde structuur spreken, maar lang niet altijd valt goed uit te maken of men met een enkelvoudige structuur of een samengestelde structuur van doen heeft.

Duidelijke voorbeelden van romans met een samengestelde structuur zijn Multatuli’s Max Havelaar (1860) en Couperus’ Eline Vere (1889).

Lit: W. Drop, ‘Roman-analyse’ in Indringend  lezen 2 (1970), p. 141-155.

salon

samenkoppeling