Algemeen letterkundig lexicon

waterlijnen

Term uit de papiermakerij voor de heel dicht bij elkaar tussen de korte zijden van het vel lopende lijnen die men kan zien als men het papier tegen het licht houdt. De loodrecht daarop staande lijnen die ca. 2,5 cm van elkaar verwijderd zijn, heten kettinglijnen. Water- en kettinglijnen, evenals trouwens het watermerk, ontstaan in het papier door de afdruk in de papierpulp van de draden waarmee de zeef (schepraam) gevlochten is. Daarom worden ze ook wel draadlijnen genoemd.

Papierzeef met horizontaal waterlijnen en verticaal de kettinglijnen. [bron: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1972), p. 58].

Lit: Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography(1974²), p. 58.

wat-als-verhaal

watermerk