Algemeen letterkundig lexicon

comma

Etym: Gr. komma = deel dat afgesneden is < koptein = afkappen.

Term uit de klassieke poëtica voor de kleinste metrische eenheid (1-6 lettergrepen) die tezamen nog geen deelzin (colon) binnen de volzin (periodus-1) vormt. De naam is blijven voortleven in het leesteken komma. Als voorbeeld kunnen gelden de volgende twee verzen die vier commata behelzen: 'stille nacht/heilige nacht/alles slaapt/eenzaam waakt.'

coming of age novel zie adolescentenroman

commedia all’improviso zie commedia dell'arte