Algemeen letterkundig lexicon

uitdrijven

Druktechnische term voor het door middel van spaties tussen de woorden opnieuw uitvullen van een regel zetsel wanneer blijkt dat de tekst niet goed uitkomt aan het eind van een pagina of alinea of wanneer als gevolg van correctie van een drukproef of door een correctie op de pers tekst geschrapt is. In het laatste geval kunnen in de definitieve tekst zulke passages dan opvallen door meer spatie dan in de omringende tekst. Vaak echter kan een zetter uit de periode van de handpers ook door wijzigingen in de spelling het probleem van het uitdrijven ondervangen (bijv. door een slot-‘n’ te plaatsen in plaats van een afbrekingsstreepje boven de voorafgaande klinker). Het tegenovergestelde procedé heet inwinnen.

Zorgvuldig uitgedreven kolom (links), vaak door verandering in spelling (1475). [bron: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), p. *14]

Lit: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), p. 112-113, 131-132 • Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 45-46.

uitbreiding zie vertraging

uitdrukking zie expressie