Algemeen letterkundig lexicon

uitvullen

Druktechnische term voor het door middel van spaties vol maken van een regel zetsel in de zethaak. Wanneer dat aan het eind van een regel gebeurt – zoals soms te constateren valt in de beginperiode van de drukkunst – betekent dat in druk ongelijke regels. Om typografische en taalkundige eenheden niet met elkaar in botsing te brengen, zal de zetter nu eens woorden moeten afbreken of anders moeten spellen (een vrijheid die de zetter in de periode van de handpers vaak had), dan weer meer of minder spatie tussen de woorden moeten aanbrengen (uitdrijven, respectievelijk inwinnen).

Uitgevulde titel bij een gedicht van Henriëtte Roland Holst (1895). [bron: Bibliopolis]

Lit: W.Gs Hellinga, Kopij en druk in de Nederlanden (1962), p. 112-113, 131-132 • Ph. Gaskell, A new introduction to bibliography (1974²), p. 45-46.

uittreksel zie samenvatting

uitweiding zie digressio