georgische poëzie

Term ontleend aan de Georgica van Vergilius voor poëzie die het landleven, speciaal de landbouw, tot onderwerp heeft en die oorspronkelijk de bedoeling had te instrueren. De georgische poëzie is verwant aan de bucolische poëzie. Een in Nederland in de 17^de en 18^de eeuw veel beoefend onderdeel van de georgische poëzie is het hofdicht.

Als voorbeelden van georgische poëzie kan men Petrus Hondius' hofdicht Moufe-schans (1621) beschouwen of Guido Gezelles ‘Pachthofschilderinge’ (Volledige werken, dl. 1, 1930, p. 101-108).

Lit: P.A.F. van Veen, De soeticheydt des buyten-levens, vergheselschapt met de boucken. Het hofdicht als tak van een georgische litteratuur (1960; reprint 1985).