Algemeen letterkundig lexicon

geschiedenis

In de narratologie bedoelt men met geschiedenis de ‘dieptestructuur’ die aan een verhalende tekst ten grondslag ligt en die je als lezer uit de ‘oppervlaktestructuur’ van de concrete tekst moet afleiden. Dit omvat de logisch en chronologisch gereconstrueerde reeks van gebeurtenissen en acties die plaatsgrijpen, de personages en de assen van tijd en ruimte. Het begrip komt tot op zekere hoogte overeen met diëgesis-1 en met de fabula (ook fabel genoemd) in het onderscheid fabula/suzjet.

Lit: M. Bal, De theorie van vertellen en verhalen (1990⁵), p. 16-24 • L. Herman & B. Vervaeck, Vertelduivels. Handboek verhaalanalyse (2001), p. 51-65.

geschiedbijbel zie historiebijbel

geschiedzang zie historielied