Christelijke gezangen en liederen

[fol. K10r]

CXV. Jesus voor den joodschen raad.

Wat zal d’ Onschuld toch gewinnen,
Wat beginnen
Voor een snooden rechterstoel;
Daar zij rechters en getuigen
’t Recht ziet buigen,
Zonder knaagend zelfgevoel.

2     Iesus! zou de wraak U spaaren?
Huichelaaren,
Dien Gij ’t masker hebt ontrukt,
D’ opgekropte spijt verbannen?
Die tirannen
Iuichen, nu hun wensch gelukt.

3     Hoe! een priester durft het waagen
U te daagen
Voor den Goddelijken throon:
Duft Iehova’s naam onteeren,
U bezweeren,
Dat Gij zegt: Ik ben Gods Zoon!

4     Maar hoe treffend veel betekent
Uw welspreekend,
Hem beschaamend, zwijgen niet;
Daar Gij toont, zijn looze vonden
Te door-

[fol. K10v]

gronden,
Toont dat Gij zijn oogmerk ziet.

4     Doch de roem van Uwen Vader,
Die U nader,
Dan Uw roem aan ’t harte leit,
Doet U eindlijk ’t zwijgen breeken,
Recht uit spreeken
Van Uw hooge waardigheid.

5     D’ Opperpriester beeft van woede,
Marrens moede,
Scheurt hij plegtig ’t opperkleed,
Durft zich ’s Hoogsten wreeker noemen,
Dus verbloemen
’t Gruwlijk ontwerp dat hij smeedt.

6     Wat al lessen voor ons leeven
Zijn gegeeven,
Christnen! in dit kort bericht;
Iesus gaf voor alle tijden
In Zijn lijden
Onderwijs, Vertroosting, Licht.