Christelijke gezangen en liederen

XCIV. De uitmuntendheid en voordeelen van den christelijken godsdienst.

Het menschlijk hart zij stug en koel,
Verwerpe Iesus leer;
Die leer verklaart ons ’t Godlijk doel;
Zij is de taal van ’t waar gevoel,
Wij knielen dankend neêr.

2     Wij danken God voor ’t lieflijk licht
Dat

[fol. H10v]

van zijn aanschijn straalt;
De Christen ziet, gevoelt zijn pligt;
Wie zich naar Iesus voorbeeld richt,
Is nimmer afgedwaald.

3     De Leer, den Godsdienst der Natuur,
Heeft Iesus ons verklaard:
Zijn Godsdienst gloeit door liefdevuur,
Ontvouwt aan elk Gods wijs bestuur
En schenkt ons ’t heil der aard’.

4     Zijn Godsdienst is een’ bron van vreugd,
Ondanks het wislend lot.
Elk die zich ciert met Christen-deugd,
Leeft in zijn waar geluk verheugd;
Zijn vriend, zijn troost is God.

5     Wij helpen, wie om bijstand schreit:
Dit vloeit uit Iesus leer.
Wij waaken voor elks veiligheid.
Ons heil wordt, weldoend’, uitgebreid;
Wij leeven tot Gods eer.

6     Wij volgen Iesus, die het spoor
Ten leeven heeft gebaand;
Hij ging, grootmoe-

[fol. H11r]

dig, liefdrijk, voor,
Hij voert ons zelf het doodsdal door,
Als ’t licht des leevens taant.

7     ô Godsdienst, zo eenvoudig schoon!
Gij droogt elks traanen af,
En wijst op Gods genadeloon;
Op d’ onverderfbre gloriekroon
Aan d’ andre zij’ van ’t graf.

8     ô Godsdienst voor ’t gezond verstand!
Waarachtig en vol troost;
Gij leidt ons na ons Vaderland,
Aan Iesus reine broederhand,
Als Gods gezegend kroost.