Christelijke gezangen en liederen

LXXIV. Vredelievendheid.

Wie waagt het, ons een flaauwen schets te geeven
Der zaligheên van ’t vreedzaam broedren leeven,
Waar in nooit hartstogts

[fol. G1r]

stormen woên;
De liefde heerscht, de driften diensten doen;
Van bittren haat, in ’t wrokkend hart gesmoord,
Van twist noch tweedragt wordt gehoord.

2     Waar, onbekend met staats- en kerkkrakeelen,
Noch geestlijkheid, noch vorsten meester speelen,
De liefde heerscht, de wet regeert,
In iedren rang, verdienste wordt verëerd,
Waar men in elk, die vreed’ en deugd bemint,
Een’ trouwen Vriend, een’ Broeder vindt;

3     Ja alles duldt, om allen te behaagen;
Elkanders zwak toegeevend weet te draagen;
Nooit streng blijft op zijn rechten staan,
Noch andren dwingt juist op zijn’ weg te gaan;
In alles zich zijn Broedren dienstbaar maakt,
Wordt slechts

[fol. G1v]

geen pligt hier door verzaakt.

4     Waar zijt g’, ô tijd, ô schoone tijd! gebleeven!
Zo treffend sterk in ’t Heilwoord ons beschreeven,
Die ’t vreedzaam hart zo wel geviel;
Toen Christus Kerk één hart was, en één ziel.
Keer weêr, keer weêr, ons zijt g’ ook wellekom,
Eenvoudig, liefdrijk Christendom!