Christelijke gezangen en liederen

LXVI. ’t Geluk van met God bevredigd te zijn.

O God! waarheen, van ’t kwaad terug gekomen,
De toevlucht, dan tot Uwe gunst genomen;
’t Bemerkte kwaad verfoeid als bron van smart,
’t Verfoeide kwaad met ernst betreurd in ’t hart,
’t Betreurde kwaad oprecht voor U beleeden,
En troost gezocht in vuurige gebeden,
Want, God! Gij zijt zelfs voor den zondaar goed;
Uw milde gunst bevredigt zijn gemoed.

2     Den zondaar schenkt G’ op vuurige gebeden
Vergiffenis van ’t voorig overtreeden,

[fol. F4r]

En ’t kwaad, met ernst en harteleed beschreid,
Bedelft Uw gunst als in vergeetenheid;
Wel hem, die dus van ’t zondenjuk ontheven,
Gevoelt, dat Gij zijn misdaên hebt vergeeven.
Gelukkig hem, daar ’t recht bekeerd gemoed,
Vrij van bedrog, geen booze lusten voedt.