Christelijke gezangen en liederen

[fol. F1v]

LXIII. Boetvaardigheid en bekeering.

Ach! door ’t geweeten aangekondigd:
‘Gij hebt, en tegen mij
En tegen uwen God gezondigd,
Gij, begenadigd, Gij
Door duizende weldaadigheden
Aan ’s Hoogstens dienst verpligt!’
Alweetende! wie durft zo treeden
Voor U, Uw streng gericht?

2     Maar zoudt Gij het berouw verachten,
Daar ’t zijne schuld beschreit?
Zou stille Démoed vruchtloos wachten
Op Uw barmhartigheid?
Hij voelt zijn’ dwaasheid; heeft verslagen,
Verteerd door stille smart,
Aan U, ô God! niets optedraagen
Dan een verbrijzeld hart.

3     ô Hartenkenner! hier, in ’t midden
Van Uwe tempelschaar,
Hier, waar de Christnen U aanbidden
Voor Uw gewijd altaar,

[fol. F2r]

Durft ootmoed, schoon met needrig beeven
En van Uw hulp gewis,
Aan Uwen dienst zich overgeeven,
Die zo volzalig is.

4     Dan ach! hoe zwak is ’t hart der menschen,
Als slechts één hartstogt stormt?
Wat zijn, ô God! al vroome wenschen
Op deeze plaats gevormd!
Hoe ras, helaas! zijn zij verdweenen,
En zonder vrucht geweest!
Wil ons besluit meêr kragt verleenen;
Geef ons een’vasten geest!