Verzameld werk. Deel 2. Gedichten

[p. 80]

In memoriam

Het duurt een eeuwigheid, er hangt een lage maan
doodsbleek, reeds voorbestemd niet lang meer te bestaan.

Wij lopen in de mist elkaar steeds tegemoet
terwijl zijn vage schim wint aan onaardse gloed.

Steeds tegemoet, er komt geen einde aan dit spel
dat zweeft tussen het weerzien en een zwaar vaarwel.