Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 379]

In mevrouw Delecourts album.

Toen ik nog een knaapjen was,
Blij doorwoelde 't lentegras

Bij der beek der weide,

Wierp ik soms 'nen bloemenkrans
In der golven zilverdans,

Zuchtte dan en zeide:

‘Bloemen, geluw, rood of bont,
Die Natuur volop mij jont,

'k zend u naar den molen:

Mocht des mulders dochterlijn
Frisch u vinden, bloemen mijn,

Mocht gij niet verdolen!’

[p. 380]

 

Wat ik eens als knaapjen deed,

 

Daartoe ben ik nog gereed:

 

Mijne dichtjens allen

 

Werp ik vol herinnering

 

In des levens dobbering -

 

Zullen ze eens bevallen?

 

 

 

Waarlik, dat beslis ik niet,

 

Dat besliss' de stille vliet,

 

Die daarhenen wiegelt.

 

Vriendschap - 's mulders dochterlijn

 

Prijst als lief het dichtjen mijn

 

Als 't heur schoon weerspiegelt.

7. Jan. 1851.