Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 272]

Verhevene liefde.

Landlui zwoegen ter stad, merken bij 's weges rand
Meelijsmeekend een kind: ‘God zal het weer u biên!’

Zij reiken eene aalmoes, hopend

De vergelding te markt te zien.

Blindlings stormt er een hoop tegen een sterker heir,
Acht geen leven of dood, als er de zege lacht

Met pluisjens en eerekruisjens

Bij den slotte der heldenslacht.

Aanzien winnen is 't doel van den geleerden stoet;
Rijkdom gâren bevalt dorper en stedeling;

Lust, weelde, genot en eere

Overheeren den wereldkring.

Hem, die nimmer om loon, nimmer om eigenbaat
Mild, weldadig is, hèm bloeie de schoonste roos,

Zinbeeld der verheev'ne liefde,

Zoo vernoegd als belangeloos!