Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 229]

De Vlaamsche toon.

De veldschalmei

Verlevendigt den avondstond

Langs weg en wei;

Syring en vlier doorgeuren bei
Het hofken en den vadergrond,

Van bloemen bont.

Hier ruischt de vliet

Door biezen en vergeet-me-niet;

Het licht der maan

Verzilvert hem de kronkelbaan.
Ginds heft de jeugd een smeltend lied

In blijdschap aan.

[p. 230]

 

Dat lied verspreidt

 

Al tooverend veelzachten gloed

 

Bij knaap en meid;

 

Dat lied doordringt hun jong gemoed

 

En doet er wellen 't frissche bloed

 

In teederheid.

 

 

 

Geen vreemde zang

 

Bekoom' bij ons den eererang!

 

In 's Vlamings woon

 

Zij 't vlaamsch alleen in zwier en zwang;

 

Hier past de schepter en de kroon

 

Den vlaamschen toon!