Verspreide en nagelaten gedichten (1869)

Verspreide en nagelaten gedichten

(1869)–Johan Michael Dautzenberg– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 209]
De goochelaars. Gestaakt zijn onze spelen met knikker, bal en kaats, Ofschoon de spelers allen nog toeven op der plaats. Daar komt in 't stille dorpien een vreemde goochelaar, Die speelt er hocus pocus en blindt de groote schaar. Met beker en muscaden, met kaart en dobbelsteen Ontledigt hij behendig de beurs van groot en kleen. Hij schreeuwt uit reuzenlongen veel onzin op zijn fransch, En kruist de naarste sprongen tot zijnen kattendans.
[pagina 210]
De kijkers en de gapers, verwonderd en verbluft, Staan allen opgetogen om zulk een grootsch vernuft. Zij schenken wat zij hebben tot op den lesten duit, Om 't kunstjen fijn te leeren van dien zoo slimmen guit. Men loopt te zijner schole, men ruilt zijn vlaamsch verstand Om ijdel klatergoud en valschen diamant. En dommer dan te voren verschijnt de vlaamsche hoop, Hem noemt de goochlaar zelfs de schande van Euroop. Doch zijn er twee, drie fijnen, die hebben druk geleerd, En om de fransche grepen hun erf en goed verteerd. Nu die verfranschte knapen, zij schittren op hunne beurt, Van iedereen bewonderd, vereerd en goedgekeurd. In onzes dorpes midden staat het gemeentehuis, Daar zetelen de scheepnen in mantel, rok of buis. En aan de groene tafel in eenen wijden kring, Ootmoedig en oplettend, staat dorp- aan dorpeling. Wat wil die burgerschare, wes toont zij zich zoo bang? De raad heeft te beslissen in zaken van belang,
[pagina 211]
En 't algemeene beste, der menigte gevoel Is tegenstrijdig heden met 's burgemeesters doel. De zitting wordt geopend, men rekt het oor en let, En - men verstaat geen woord van pleitgeding of wet. Op duizend is één dorper, die 't fransch zoo lijdlik kent, En die geheimlik lachend, de domme kudde ment, Die in der vreemde tale naar hof en kamer schrijft, En slim en sluw den wagen in zijne voren drijft. De meeste schepenen raden naar 't fijne van der mis, En doen of zij verstonden wat daar verhandeld is. Die vlaamsche knikkebollen zijn fiksche mannen thans, Zij mogen onderteeknen een stukjen in het fransch. Begrijpt ge, hoe drie schurken, die samen fransch verstaan, Den heelen stoet der eezlen verzenden naar de maan?

Vorige Volgende