Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 201]

Wen ik eens een kransjen vlecht.

Wen ik eens een kransjen vlecht,

Zij 't veur geene slaven!

't kransjen sier' de braven

Na doorstanen roemgevecht'.

Klinkt mijn lied eens niet te slecht,

't zij den uitverkoorne,

't zij den vrijgeboorne,

Nimmer zij het Frankrijks knecht.

Mijne sprake, dietsch en echt,

Eens van God gegeven,

Is mij lust en leven,

Is mijn erf en is mijn recht.