Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 134]

Herinnering.

Wen me de westwind zoetjens streelt,
En het maanlicht om mij speelt,

In der jente

Lieve lente,

O dan vlieg ik vrij en vlug
Tot der vervlogene jeugd terug.

Zedig aanminnig maagdelijn
Wenschte mijn, ik - haar te zijn;

Van priëelen

En kasteelen,

Van der liefde duur en macht
Droomden wij beide dag en nacht.

[p. 135]

 

Sluimerend lag ik uitgestrekt,

 

Toen ik plotslik werd gewekt

 

Door de nare

 

Droeve mare:

 

‘'t bloemken, dat ge wenscht geplukt,

 

Is door den hemel u ontrukt!’

 

 

 

Jaren verzwonden en ik zucht

 

Nog om 't heil mij toen ontvlucht.

 

Alle ellende

 

Heeft heur ende -

 

Bij den Schepper, o gewis!

 

Vind ik die eeuwig duur mij is.