Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 104]

Lentelucht.

Lentelucht heeft vele wangen
Blozendrood gestreeld, gevleid,
Lentebloemen, lentezangen
Hebben heil alom verspreid.

Is de lente ook lang verzwonden
Met des Meies weelde en pracht,
Wordt zij toch bij najaarsstonden
In der minne zoet herdacht.

[p. 105]

 

Als de kleine winterkoning

 

Ritslend door de dorre haag,

 

Liedjens zingt bij onzer woning

 

Van der lente bloei en vaag,

 

 

 

Dan, dan zij mijn laatste denken

 

Nog op 's levens lent' gericht,

 

En wanneer mij 't graf zal wenken,

 

Wijd ik haar mijn schoonst gedicht.