Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 94]

Meilied.

Werpt de Mei

Op de wei

Zijne bonte bloemensprei,

Klinkt door 't riet

Bij den vliet

Weer het musschenlied,

Prijken hoven, veld en bosch
Groenig in den lentedos,

Dan, o dan

Blijft geen man

In der steden ban!

[p. 95]

 

Vliegt en snelt

 

Heen ten veld'

 

Als de smart het hart u knelt,

 

Daar is lucht

 

En genucht

 

Veur des boezems zucht.

 

Nergens blikt de zon zoo teer

 

Op de wijde schepping neer,

 

Niet een oog

 

Weidet droog

 

Op het lentvertoog.

 

 

 

Zang en klank,

 

's harten dank

 

Stroomt ten hemel vrij en vrank,

 

Blij gewoel,

 

Luid gejoel

 

Heft uw stil gevoel.

 

Heel een leven op der aard'

 

Is zoo'n buitendag u waard,

 

Welks geneugt

 

Lang u heugt

 

Als de tijd der jeugd.