Verspreide en nagelaten gedichten

[p. 92]

Verheughet u ende weest blide.

Mint ge de woelende

Fladdrende vlinders,

Loopt dan, krioelende,

Joelende kinders,

Buiten bereik van gebod en bedwang;

Brijzelt de grendelen,

Morzelt de perken,

Kiest u als vendelen

Beuken en berken,

Spoedt u ten bosch en ten vogelenzang!

[p. 93]

 

Kelken, die vonkelen,

 

Schomm'lende klokken,

 

Wegen, die kronkelen

 

En u verlokken,

 

Al wat verleidend is, biedt u het bosch.

 

Meisjens en jongetjens,

 

Vreest te verdwalen,

 

Sommige sprongetjens

 

Baarden u kwalen,

 

Die niet genezen op banken van mos!