Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 91]

J.C. van Schagen

Gebed

IN het groene water leven de wieren.
Zij streven van de zwarte steenen weg, om zich

te geven aan het water.

Het goede water is mild en moederlijk.
Zalig is het bewegen der wieren in het groene water.

Het groene water kan niet rusten.
Eindeloos is het spel van bloeien.
Zacht is het wuiven der willige wieren met het

stille wielen van het water.

Zij getuigen van het eeuwig spel in sierlijke gebaren.

Als het groene water twijfelt, weifelen de wieren.
Als de schouder van een golf voorbijging naar het

strand, volgt hem hun hartstochtelijk

verlangen.

Wild is hun vertwijfeling, als een keerstroom vlucht

voorbij.

Zoet is de zwijmeling der wieren in de wellende

weelden van het water.

Heer, wil nu ook mij verdrinken in je groene water.