Nieuwe geluiden

Een keuze uit de poëzie van na den oorlog (1918-1923)

[p. 33]

De jongste nederlandsche dichtkunst

[p. 35]

Jan Didericksz
Sonnetten

I

O Weelde van die eenzame gesprekken
Wanneer ik, ver van U, U niet ontbeer;
Ik spreek en hoor meteen Uw lief verweer,
Een spel als van bloemranken om de hekken

Waaraan ik leun, en altijd vraag ik meer,
En altijd wilt gij nieuwe woorden wekken,
Tot diepe zangen alle woorden dekken,
Tot alle zang in ééne vreugd breekt neer,

En deze blijft - en in haar zijt gij mijne,
En deze zingt door eenzaamheid en pijnen,
En deze spreekt, en spreekt ook als zij zwijgt.

Ik hoor: ‘voor jou, dit hier, vlak bij je oogen’,
Ik zeg: ‘dank, Liefste’ en lach, wijl slechts bewogen
Drie bloesems, die de wind voorbij mij nijgt.