PeHa-suite I
Een malicieus teleologische primordialiteit
- Michiel Braam
‘De titel bevat enkele woorden uit De tuin der lusten, een gedicht waarvoor Hawinkels vrijelijk in het drieluik van de schilder Jeroen Bosch heeft gegrasduind, wat ik vervolgens weer met de gedichten van Hawinkels heb gedaan: de geselecteerde woorden al associërend aan elkaar verbonden. De daaruit ontstane titel kan zich bijvoorbeeld laten verklaren als Een Duivels Doelzoekend Fundament. Het stuk gaat, zoals bij veel jazz en geïmproviseerde muziek en de maatschappij in het algemeen, over vrijheid, doelen, harmonie en frictie.’
Michiel Braam (Nijmegen, 1964) is pianist, componist en bandleider. Met zijn bands heeft hij getourd in Europa, Noord-Amerika, Afrika en Azië. Braam is onderscheiden met de Podiumprijs en, in 1997, met de belangrijkste oeuvreprijs van de Nederlandse jazz, de Boy Edgar Prijs.