Aen den Leser.
MEn vint menschen so simpel en geck
Dat sy, merckende eenigh ghebreck
In een Leer, dien gantsch verlaten:
Sien sy dan eenigh schijn van waerheydt
In een ander Leer, sonder swaerheydt
Sy die gantschelijck aenvaten.
Recht of hy in allen moest missen
Die eens doolt uyt menschelijck gissen:
Dolen wy niet al te samen?
Al is oock yemant een waerheyt kont,
Gheeft hem die van al den sin terstont?
Mach sulck niet meer qualijck ramen?
Al wort dan een valscheydt openbaer,
Light verscheyt sigh d’helsche Tovenaer
In een Enghel des lights behaeghlijck:
Sou dien Constenaer konst ontbreecken?
Sou hy oock niet Schrift konnen spreecken?
Sou dien Leeu voorts rusten traeghlijck?
Sou hy ons meer dan Christum, ontsien?
Diē bragt hy Schrift, maer met valsch bedien
Met misbruyck, met een vreemde sin:
Dees list is hem nu niet vergeten,
Die doet zijn Swijns blindelingh eten
Draf voor broodt, sy slocken ‘t al in.
De Schrift is waer, en heel eendrachtigh,
Maer daerom ist niet al waerachtigh
Daer de Duyvel die toe misbruyckt:
Want hy de Schrift nae ‘t vernufte treckt,
Sijn loghen met schijn van waerheydt deckt
En fenijn uyt ‘sgeests bloemkens suyckt.
Dus weest niet soo haest verleydelijck
Swelght niet in soo onbescheydelijck
Al datmen u biedt, onder’t aes
Vander Schrift, die is velen een strick
Ofte anghel, bedeckt met een stick
Vette, maer doodtlijcke kaes.
Brengtmē Schrift voort, ondersoeckt te hant
Of sulcks daer sy het reghte verstant
Oock vander Schrift die Leer ghemeyn:
Twijffelt ghy: laet u niet verdooven,
Hout stil, bidt Godt, wilt niet ghelooven
Ten stemt met zijn Gheest over een.
Proeft den gheesten, ghelooftse niet al,
Ghelooft my oock niet, zydy niet mal,
Ghelooft gheen mensch, maer Godt alleen:
Ick ghelooft niet al, wat menschen lust,
Dit maeckt my een schadelijcke onrust
Men wilt Jae hooren, Ick segh Neen.
Elck wil des anders gheloof regeeren,
Dit doen, diemen voormaels sagh leeren
Dat sulcks den Christen niet betaemt:
Maer so ootmoedigh was haer ghedaght
Alst noch onder ‘t Cruys lagh sonder maght
Nu thoonet zijn maght onbeschaemt.
|
|