Lied-boeck

xxviij. Danslied

Nu hoort na my van Liefde wil ick zingen

Die thert heeft vry// magh vrolick omme springen
Maar die haar handen wringen,
Door Venus lustens kracht:
En konnen zich niet dwingen
Zy trueren dagh en nacht.

[fol. D2v]

 

De liefd die plaght, voormaals te zyn vol trouwen:

 

Wert nu veracht// dit brengter veel in rouwen:

 

Alzomen magh aanschouwen,

 

Bedrogh heeft regiment:

 

In mannen en in vrouwen,

 

Reyn jonst blyft onbekent.

 

 

 

Doort wezen jent// met valsche woorden schone

 

Werd elck gheschent, ghebracht int spot en hone

 

Ontrouw spant nu de Kroone,

 

Int ontrouw aardsche dal.

 

Veel drux gheeft zy te lone:

 

Met pyn en ongheval.

 

 

 

Eel prins wie zal// de listen valsch bekinnen:

 

Diemen nu al// ghebruycket inder minnen.

 

De Mans zyn meest van binnen

 

Tot hoerdery ghestelt

 

Zo staan der Vrouwkens zinnen

 

Oock veel na tlieve gheld.