Disputatie over den catechismus van Heydelbergh, openbaerlijck voor den volcke gehouden op't Hof van 'sGraven-Haghe in Hollandt, anno 1583

Inden Haghe den 26. October 1583.

HErts-lieve Symons Dochter, huyden sijn my behandet twee brieven, oock al dat ick nu van boecken begeerde metten Coffer ende Sack. De brieven houden dat 't een weynigh beter met u is, 'twelck my niet weynigh en verblijt. Doch moeten wy bewillighen in des Heeren wille, willen wy ware ruste genieten 'twelck by my in u ghemerckt, mijn hert boven al ruste gheeft.

Desen morghen moeste ick voor den H. H. Commissarisen antwoorde inne brengen of ick in de Disputatie wilde treden, sonder Copye autentijck van elcke handelinghe te hebben dan niet. Ick seyde neen, ende dat-men my sulckx met gheen redene en moght weygheren. Na vele woorden vertrock ick, weder in gheroepen sijnde, wert my gheseyt datmen twee Schrijvers soude stellen, ende dat ick tot mijnen believen 'tghene gehandelt ware, soude moghen lesen, midts belovende gheen copye daer uyt te schrijven. Dit (seyde ick) en mach my niet vernoeghen, maer hielt aen om van als Copye autentijck te hebben. Ick stondt weder uyt, men beriedt sich weder, ick werde ingheroepen, ende men seyde my, datmen het eene Protocol by my soude laten, midts dat ick soude beloven gheen Copye daer uyt te schrijven, noch te doen schrijven, om int eynde inder Staten handen te leveren. Ick was daer mede niet te vreden, seyde mijne redenen, ende oock (onder anderen) dat dese handel beroerde het licht der waerheyt, datmense oock openbaer in tlicht behoorde te handelen, ende niet int doncker te smooren, ende protesteerde dat ick sonder Copye autentlijck telcken te hebben, niet en dacht inden handel te treden, als die nu al tot Leyden versocht hadde wat sulcx inne heeft. De Commissarisen souden sich weder beraden, ick ging weder uyt, ende ingheroepen sijnde, is ten laetsten bewillight, dat soo wel ick als de Predicanten elck een Notarium souden verkiesen, die Eedt soude doen van ghetrouwheydt, ende alles aenteeckenen wat daer ghesproocken sal worden, dan salmens collationeren, virguleren, teeckenen, ende my een oock den Predicanten elck sulck Protocol met gheven, om telcken weder in den aen-staenden handel te brenghen, maer sal eyndt-lijck elk sulck Protocol behouden, midts dat ick 'tselve sonder believen van sijnder Excell. ende Staten niet en sal door druck noch anders ghemeyn maken, op peyne, &c. Ende is mede bewillight dat dese Disputatie sal gheschieden opentlijck voor alle Luyden van Eeren die willen. Dit sal morghen (so't schijnt) beginnen de klocke acht. De Collissarisen sullen gheen Rechters sijn vande sake self, maer alleen van't beleet vande Disputatie. Het quam te passe dat Arnoldus begheerde dat hy soude telcken moghen lesen uyt mijn Boecxken het artijckele datmen sal handelen, om Saravia (de Leydtsche Predicant) te verlichten, want die sal alleen teghen my spreken. Ick syede ja wel, ja oock waer te vreden dat zy alle drie Disputeerden ende spraken teghen my alleen: maer dit sloeghen de Commissarisen af, wel merckende wat het in hadde. De Notaris over mijn sijde sal betaelt worden by den Staten, maer van mijn kosten sullen die Commissarisen den Staten spreken, want ick seydet onrecht te wesen datmen my inde kosten soude condemneren eer ick ghehoort ben, &c. Tot hier toe sijn wy: Of die Disputatie lange sal dueren weet de Heere, ick niet.

De lieve Godt behoede u allen. Groet mijn Urou Secretaris Joffrou van Oosthoon, met danck van hare moeyten. Laet desen Brief lesen mijn ghenant, om oock Heda te toonen, die ick beyde groete vrundtlijck. U groeten u Neve ende Nichten, oock

V lieve Man ende beste Vrundt.

D.V. Coorhert.

Ende was het Opschrift

Eerbare ende Deughtsame Neeltjen Symons Dochter, Huysvrouwe van Dirck Volckertsz. Coornhert, in de Sant Ians strate tot Haerlem