Logo DBNL
Comedie van Israel (1590)

Comedie van Israel

(1590)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Derde handeling.
vi. uytkomen.

 
[Al b]elijdtmen zijn schuldt zonder recht leedtwezen,
 
[T']helpt niet, oock t'ghebedt, niet zonder Godt te vrezen.
Cogitatio vaga.       Israel.
 
+[T]Ot het beden ghestelt zagh ick u vuyrigh ghemoedt.
 
Dus maackte ick t'Gebedt ree, om onder t'bidden met te spoet
 
te stygen totten Heer met twee vlogelen luchtigh,
 
[Ig]norantia vroom, en Audacia Godsvruchtigh.
 
[Wa]nt wy bidden meest al t'gunt wy kennen noch weten.
 
[En] by grote Heren moetmen schaamte vergheten.
 
[Als] zy antwoorde heeft zal zyt komen zegghen.
 
[Ick] koom helpen beden.
 
Israel.
 
+Gaan wy opten knien legghen.
 
Cogitatio.
 
Of Godt ons bidden ghenadigh zal verhoren?
 
Israel.
 
Wat schaadt dat eens verzocht? tis kleyn moeyte verloren.
 
[O H]eer.
 
Cogitatio.
 
Waart ghy de Heer, zo behoefder gheen smeken.
 
Israel.
 
Moght ick my zelf helpen, ick liet al t'bidden steken.
 
Maar aant beden. O Heer wy hebben ghezondight.
 
Cogitatio.
 
+Dat doen alle menschen, zo Gods woordt verkondight.
 
[Du]nckt u wel dat ghy oyt den godloos zo speelde
 
Als de Philistijnen? die leven in weelde,
 
[On]ghestraft in voorspoedt, op des ghelucx baan effen.
 
[Mo]st u onzalighe t'ongheluck alleen treffen?
 
Israel.
 
Zoudt wel ongheluck zijn, en niet Godes schickinghe?
 
Cogitatio.
 
[A]cht ghy Godt rechtvaardigh?
 
Israel.
 
Ia met verschrickinghe.
 
Cogitatio.
 
[Wa]art Gods werc (zo ghy meynt) hy plaaghde den bozen,
 
[De]n Heydens, den vreemden, den rechten godlozen.
 
[En] zou u zijn volcke van plaghen bevryen.
 
Israel.
 
T'schijnt daarom vreemt. wy zien den vromen altijt lyen.
 
[Da]ar teghen die quaden ghenoeghelijck verblyen,
 
[Die] bloeyen in eeren, weeldigh t'allen tyen.
 
[Laa]t ons beden. O Heer wy hebben misdaan voor u,
 
[En]de ons Heer ons Godt trouloos verlaten nu,
 
Cogitatio.
 
+Heeft ons de Heer zelve niet alder eerst verlaten?
 
Israel.
 
Neen wy verlieten Godt, door zonden, waart om haten.
 
Cogitatio.
 
Neen zo niet. hadde Godt met twyflijcker trouwen
 
Ons niet eerst verlaten, maar by der handt ghehouwen?
 
Nemmermeer waren wy door zonden afghevallen.
 
Ey hoe schendtlijck verliep dat spel met ons allen.
 
+O of ons de tyden noch eens den meester stelden.
 
Hoe bitter zouden wyt den Philistijns verghelden?
 
Israel.
 
Wel ter kuer. dat is noch mijn hooghste verlanghen.
 
Wie weet wiens hondt noch eens den Haes zal vanghen?
 
Bidt voorts. ende wy hebben ghedient Baal afgryzelijck.
 
Cogitatio.
 
Hadden wy hem ghedient te recht ende wysselijck,
 
Wy waren nu niet arm, verdruckt en in rouwen,
 
Maar hadden noch rijckdom, macht en weelde behouwen.
 
Israel.
 
+Wat nu? t'verzoecken leert dat hy was onghewis
 
En ons ter noodt verlaat.
 
Cogitatio.
 
Of ons Godt al zeker is?
 
Die (zo ghezeydt is) liet u, eer ghy hem verliet.
 
Wat gaf hy u oock oyt dan ellendigh verdriet?
 
+Ghy weet dat Baal rijckdom, macht en weelde gaf.
 
Waar gheeft God zulcx? die gheeft voor goudt schuym, voor koren kaf.
 
Die gheeft pijnlijck ghebreck, het vervolghende kruys,
 
Met droeve benautheydt binnen en buytens huys.
 
Israel.
 
T'schijnt warachtigh alzo. maar men moets nu niet dencken
 
Onder t'bidden. helpt my, zonder dus te krencken,
 
Met u menighfuldigh en wijtlopigh zwerven.
 
Cogitatio.
 
Ick help u voorderen tot des Ghebedts verwerven.
 
Want ick doe u t'Ghebedt rechtgrondelijck verstaan.
 
Zonder mijn berichting waart verloren werck ghedaan.
 
Nu hebdy ghebeden met vernuftighe aandacht.
 
Zegt. meyndy dat het Godt al verhoort ofte acht?
 
Israel.
 
Dat weet ick trouwen niet. ick zie t'Ghebedt daar komen.
 
Die zal ons al zegghen wat zy heeft vernomen.

Vorige Volgende