Liederen. Deel 2

Liederen der gemeenschap

[p. 84]

[Gij moet schrijven uit het overal,]

Gij moet schrijven uit het overal,
En u doopen in het woelig Al,
Tot gij opstaat, met wat u omgaf,
Druipende in kleuren van u af.

Uit te beven wete uwe hand,
Blauwe lichtjes, zooals aan het strand,
Waar de lucht ligt avondlijke grijs,
Kruipen uit het somber zeepaleis.

Stilte zij in U en het rumoer,
Nevelvlek en glans van paarlemoer.
Goud van boomen door de zon gemaakt,
Rimpeling van water aangeraakt.

Opgestegen uit een diepe koorts;
Smeulende gestoken in een toorts;
Vlam geworden die de lucht bewoog;
Lichtend sta uw vers en beve' omhoog.