De tuin der fantasie

Afgewenteld.

De steen, de steen, te zwaar een steen
Dat vrouwen die verwrikken konden,
Verwijderd was hij reeds door een,
Ten hogen hemel uitgezonden,
En wat der liefde ondoenlijk scheen
Onnodig en gedaan bevonden.
Wat zucht gij, neergebogen geest!
En weet niet uit of door te komen?
Dat zwaarste, dat gij 's avonds vreest,
Vindt gij des morgens weggenomen -
Gods Englen zijn u voor geweest.

N. Beets.

1814-1903.