Edesche verlustingen of geestelijcke gezangen en lof-zangen

op verscheyden voorvallen en gelegentheden t’ zaamen gesteldt, en ten dienst der zang-lievende in ’t licht gebracht

[p. 1]

Morgen-gesang, of Eenige Zielzuchten, in den Morgenstont onder het gezang tot Godt uitgestort.

Stem:
{Psalm VIII.
{Als ‘t bocksvoetje speelt.
{Engelsche Fortuyn.
{of psalm XVIII. twee versen by een gevoegt.

I.

Groot-machtig Heer! en noyt volprees’ne Vader!
Fontein des goets, en aller heils sprinkader!
Tot u breng ick ter vroeger morgenstont,
Mijn morgen-offer, Heer! met hert en mont.

II.

Des smorgens vroeg zo haast ick koom t’ontwaacken,

Zo zal mijn tonge zich terstond opmaaken,
Om uit te juychen met een zoet geklank,
Tot uwen prijs, een lof en eeren-zank.

III.

Ghy koomt my alle nachten t’overladen!

En s’morgens met u goetheit te versaden!
Een yeder dag, een yeder nacht is weer
Een nieuw getuyg’ van uwe goetheit Heer!

[p. 2]

 

IV.

 

Gy zijt het die my dese nacht bedekt hebt,

 

En uwe vlercken over my gestreckt hebt,

 

Voor Satans list, voor sieckt, voor tegenspoet,

 

Heeft uwe gunst my dese nacht behoet.

 

V.

 

Hoe sal ick uwen naam genoegsaam prijsen?

 

‘k En kan u geen genoegsaam eer bewijsen!

 

Lof eeuwigh lof! zy Godt, die dese nacht

 

Wanneer ick sliep gehouden heeft de wacht.

 

VI.

 

De Sonne koomt het aartrijck weer beschijnen,

 

Het nieuwe licht doet duysternis verdwijnen,

 

Laat oock mijn ziel met ziel-verquickent licht

 

Verlicht zijn van u heilig aangesicht!

 

VII.

 

Beschijnt dog Hemelsch Zon met uwe klaarheit

 

Mijn duyst’re ziel! verlichtse door u waarheit,

 

Doet my op aard zo wandelen in den dach,

 

Dat ick het eeuwig licht be-erven mach.

 

VIII.

 

Ach dat mijn ziel met Christo moght bekleedt zijn!

 

Dan zal in my geen zond, geen smet, geen leed zijn;

 

Weerdt d’ydelheid dog ver van mijn gewaat,

 

Verciert mijn ziel met deughden-rijck cieraat.

 

IX.

 

Geleit my door den Geest in uwe wegen,

 

In mijn beroep verleent my uwen zegen:

 

Behoet mijn oog, mijn tong, mijn hert, mijn hant

 

Dat geen van al zich tegen u en kant.

 

X.

 

Wilt quaat geselschap verre van my weeren,

 

De Hemelingen liever tot my keeren,

 

Zo sal ick van den qua’en niet zijn belet,

 

Maer van de goën ter deucht zijn aangeset.

[p. 3]

 

XI.

 

Laat al mijn doen na uwe wet gericht zijn,

 

Op dat mijn naasten mag van my gesticht zijn,

 

En gy mooght lof, en prijs, en eer ontfaan,

 

Van al het geen dat van my wert gedaan.