Een Ghebedt, om voor die Predicatie met aendachtiger herten te spreken.
O Heere ghy almogende Godt, ghy heylige ende hemelsche lieve Vader, die ghy onse Schepper, Verlosser, Onderhouder, ende Versorger zijt, die ons niet alleen en versorghet met alderhande tijdtlijcker nootdrufticheyt, maer die ons oock geeft het waerachtige levende broot van den hemel, daer mede onse zielen gespijst worden tot den eeuwigen leven.
Ende also wy arme kinderen dan niet alleen en leven van den broode, maer oock van elcken woorde dat uyt uwen monde gaet, nae het ghetuyghnisse uwes gheliefden soons Iesu Christi, in wiens name wy nu alhier vergadert zijn, in uwe teghenwoordicheyt om te vercondighen, te hooren ende te veerstaen, wat uwen heylighen ende Godtlijcken wille aen ons zy.
Ende nademael ghy dan (o Godt) desen yver in ons ontsteken, desen lust ende die liefde tot desen in onse herten ghegeven hebt, dat wy ons geerne ende van herten gheneghen, hier om vergadert hebben, ende te samen gecomen zijn. So ist dat wy u daer om van herten dancken ende loven.
Maer nu en zijn wy, (o lieve barmhertighe Vader) hier toe van natuyren niet waerdich, gheschickt nochte bequaem, om uwe Goddelijcke woorden te spreken, te hooren nochte te verstaen, ende noch veel weyniger om te bewaren, sonder uwe Goddelijcke ghenadighe hulpe ende met werckinghe uwes goeden heylighen Gheests.
Daerom bidden wij u, lieve Vader, ghy wilt op desen tijt die oogen uwer barmherticheyt over ons open doen, op dat aen ons vervult mach worden die belofte uws gheliefden Soons.
O Christe wilt metter cracht ende gaven uwes