Voor-reden.
DEr eenmoediger broederschap in Pruysen, ende gheloovighen over al, vergadert in Christo, wenscht L.C. die overvloeyende ghenaede Gods deur den selven Iesum Christum.
Beminde Broederen, als ick overdencke die groote genade die ons de Heere bewesen heeft, ende noch daghelijcks bewijst, oock der grooter liefden, die hy deur synen heylighen Gheest in onse herten uytghestort heeft. Soo en can ick niet ghenoechsaem betrachten, hoe schuldich dat wy zijn, hem om al sijn weldaden te dancken ende te loven oock wat grooter oorsaecken dat wy hebben om hem neerstelijck aen te roepen, ende te bidden, in alle onse aenleggende noot, totten welcken wy oock deur die H. Schriftuyre soo overvloedich vermaent worden. Op dat nu niet alleen alle oude verstandighe, maer oock alle jeuchdelijcke persoonen moghen weten, hoe sy na den wille Gods bidden mochten. Ende ick aenghesien hebbe dat schier elcke Religie bysonder, haer eyghen formen der Ghebeden heeft, voorbiddinghen ende dancksegginghen te doen, ende die jeuchde haer daer in van jonckheyt op leert oeffenen ('twelck immers niet te misprysen en is) so heeft my die voderinghe der eeren Gods, ende die stichtinge mijns naestens ghedreven. Dese forme der Ghebeden in schrifts te vervaten (sonder eenighe andere goede te verachten) ende die selve deur den druck laten uytgaen, ende u l. te samen des voornamelijck tot eender broederlijcker goetenisse te senden. Ende terwylen wy vastlijck ghelooven, datse metter formen des gebets, ons Salichmakers Christi stemmen, ende daerom oock Christlijck te ghebruycken zijn, soo begeeren wy datse Gode ter eeren, van ons int goede aengenomen, ende met ghelooviger aendachtiger herte moghen ghebruyckt ende gheoeffent worden. Vaert wel.