Het groote liede-boeck

416. Een ernstigh Ghebedt-liedeken tot Godt, dat hy deur den heyligen Gheest sijn liefde in onse herten wil uytstorten, Rom.5. waer in verhaelt wort, waer in Godt sijn Liefde vertoont.

Op de wyse: van den 6. Psalm. Wilt my niet straffen Heere.

REcht wilt ons Heer bewaren
In eenicheyt ghesparen,
Met uwer liefden bant, Wilt ons te samen binden,
Voor alle quade winden
Houdt over ons die handt.

In u liefde aendachtich

Maeckt ons vyerich en crachtich,
Door uwen heyl'gen geest Stortse in ons te samen,
Ghy bewijst die met namen
In al u wercken meest.

WAERlijck machmen dit speuren

Aen alle creatuyren,

[fol. Fff2v]

 

Die ghy maeckt onderdaen,

 

Den mensch t'synen behoeven,

 

Op aerden en daer boven,

 

Van u wy 'tal ontfaen.

 

Den reghen wel gheraden,

 

Gheeft ghy goeden en quaeden

 

Oock uwen Sonnen schijn Laet ghy lieffelijck

 

toecomen Ongherechten en vroomen,

 

Dit doet u liefde fijn.

 

RIchtich schiept ghy na desen

 

Den mensche om te wesen Na u beelt u ghelijck,

 

Begaeft hem met verstande,

 

En wijsheyt veelderhande

 

Maeckt hem met goed'ren rijck.

 

'Tis ghebleken voor allen

 

Dat de mensch is gevallen, Door die zond' inden doot

 

Maer u liefden dadich,

 

Wort ghy hem seer ghenadich

 

Belooft hem hulp in noot.

 

Soo hebt ghy hem daer neven

 

Vwen Soone ghegheven, Daer in so openbaert,

 

V liefde overvloedich,

 

En gunste t'onswaerts goedich

 

Wt Vaderlijcker aert.

 

KENlijck wy wel verzinnen

 

Dat ghy ons gaet beminnen,

 

Ghy hebt voor ons bereyt Den Hemel hoog verheven,

 

Eeuwich met u te leven

 

Tot onser salicheyt.

 

Souden wy die dit weten

 

Immer moghen vergeten, Och neen, maer Heere goet

 

Door uwen geest vol crachten

 

Stort dit in ons ghedachten,

 

Vyerich in ons ghemoet.

 

EN IMMErs t'onser baten

 

Als wy dees gave vaten,

[fol. Fff3r]

 

Dat sy uytbreken mach

 

Vyerich in ons verzinnen V weder te beminnen,

 

Van herten deur den dach.