Het Ryper Liedtboecxken, inhoudende veel schriftuyrlijcke liedekens by verscheyden autheuren gemaeckt
(1636)–Jacob Claesz–
Auteursrechtvrij
[pagina 352]
| |
Nae de wyse: Doen Daphne d'over-schoone Maeght.DE Weetsucht met haer selven krijgd,
En weynig gebruyckens haer Minnaren gund,
Hoe hoogh den mensch in kennis stijghd',
Gheen waerder wijsheydt, noch wetender kund:
Dan eygen kennis(Ga naar margenoot†Chiloni Leere)
Mensch kent u selven, Apollo belijd:
Ga naar margenoot+Wat ghy waert, en wordt, u 't woord des Heeren
Geeft klaerder tuychnis, en oock wie ghy zijt:
V niet te wesen // seght,
En oock in desen // slecht,
Ga naar margenoot+Al u nae-jaghen noemt ydelhe'en:
O Mensch kent u selven, so volghje de re'en.
Soo yder by sich overdocht
Dat weder-partyder hem binnen belaegd,
Wat stangh, wat helsch, en stun gedrocht,
Zijn eygen geweten inwendig doorknaegd:
Geen vyandt so boos als elck hem selven,
Die schijn van Liefd', en niet 't ware bewijst.
Ga naar margenoot+Verleyd' elck laet syn krachten bedelven,
'tWelck 't vleesch, veer boven de reed'lijckheydt prijst
Daerom met onderscheyt // en oock in sonderheydt
Als het vertoeven u saligheydt kost:
O Mensch kent u selven, so wordy verlost.
Ga naar margenoot+Ghy zijt van aerd', van asch, en stof,
| |
[pagina 353]
| |
Van vleeschlijcke leden, onsterff'lijck doch meest,
Een Ziel begaeft, met reden, off
Noch eerder een voncxken van Godes goeGa naar margenoot+
Gheest:
Bewoont u sterflijck hutte van binnen
Begaeft met krachten met wil en verstantGa naar margenoot+
Die voerd syn ampt vast uyt door de zinnen
Die gy misbruyct, tot schaed, en tot schant
Dus zijt g'ellendigh // heel,
Maer het on-endigh // deel
Wacht op het eeuwig, als 't hoogste goet:
O Mensch kent u selven, hier yver tot doet.
V ondersoeck is wonder // dingh,
(Daer ghy in doet slepen u jaren voorby)
Dit is een koud'schap sonderlingh,
De waerd', en nutlijckste Philosophy.
D'een soeckt nae konst, en d'ander naeGa naar margenoot+
weten,
Maer d'eyghen kennis (die veel minder feyld)
Wordt mid'ler tijdt, van yder vergeten
Die niet sijn eyghen gronden bepeyld:
Dus wordt verlooren // kort,
Nae, hy ghebooren // wort,
Den gantschen mensche, die binnen bestaet:
O Mensch kent u selven, siet hoese vergaet.
Siet hoe ghy wijckt van't recht spoor,
Wanneer g'u willen mocht volgen na wensch
Ghy koestert u wel: maer hier door
Wort te vervallen den binnensten mensch
Als ghy u selfs dus liefd' in de lusten,
Geests-mergh, en krachten uyt put en afsloofd,
Met moeyt, met arbeyd, en veel onrusten
Yet God'lijckx in u verdempt, en verdoofd
Elck die 't wel-leven // mint,
En hem gedreven // vint,
Door vleesch aen-raden, tot quade begeertGa naar margenoot+
| |
[pagina 354]
| |
O Mensch! kent u selven, ghy yvert verkeerd.
Maer siet wat de Zee-kund vermocht
In d'oude Vaders tot wetenschap groot:
Ga naar margenoot+Doen Abraham voor God versocht
Te spreecken voor Sodom, en Gom'ra snoot
Ga naar margenoot+David, Ieermij, Iob, onder Godts
Ga naar margenoot+vrienden
Ga naar margenoot+Haer kennis bleeck uyt haer leven, voor an
Ga naar margenoot+En al, die voorder den Heere dienden
Hun (sonder selfs kennis) geen volghen en kan
Haer gangh' en paden // naer:
Dus wie (beraden) // haer,
Ga naar margenoot+Neemt tot zijn baecken na s' levens stadt
O Mensch kent u selven, so vinje den pad.
Op 't best van alle dingen // ooghd
Ga naar margenoot+Dien, die uyt zijn krachten, na Godts geset,
Ga naar margenoot+Hem liefd' hy te volbrengen poogd',
Ga naar margenoot+De ouw' Propheten, en Moysische wet,
Ga naar margenoot+Doen, g'lijck hem self zijn naesten mede;
Nu wie hem selven te recht niet bekent,
Hoe kan volkommen liefd' grijpen stede,
Tot Godt, en naesten, dus wie ghy dan bent
| |
[pagina 355]
| |
V selfs leert kennen // nu,
Dan leert affwennen // u,
Maer metten monde, te komen hier toe
O Mensch kent u selven, soo weetje eerst hoe;
Wt dese kund' vloeyd' liefde Gods
Tot 's Scheppers eeren, een leven gheschickt
Bequaem en stille (na luyd' des ghe-Ga naar margenoot+
bodts
Niet sulck beminnen te vleesch'lijck verstickt
Dees lust wil anders gheen wegh besoecken,
Tot hooger weten hoe heerlijck genaemt,
Haer Studie hout gheen gheleerde Boecken
(Ong'achte dwaesheyt een ChristenGa naar margenoot+
betaemt)
Na Christi woorden // bloot;Ga naar margenoot+
Dus al die door // de // doot,
Soecken een leven in eeuwicheyd?
O Mensch kent u selven, in desen arbeyt.
Ghy hoeft gheen School geleerde drift,
Versmaden sich selfs, ons ChristusGa naar margenoot+
beval,
Want stelling spits, noch gloos der Schrift,
Tot eygen kennen niet voeren en sal.
Sich t'ondersoecken nae recht behooren
Aen-raedet de Wijsheyt, al voort en voord:
| |
[pagina 356]
| |
Dan word de God'lijcke Liefde gebooren,
'tInwendigh ghebetert, nae 'sHeeren woord.
'sVleesch-sondigh vleyen // dan
Kan u niet leyen // van
'tGoede voor-nemen door lusten sot,
O Mensch kent u selven, so hellipt u God
'tIs niet soo't hoord. |
|